'गँग्ज ऑफ वासेपूर'

'गँग्ज ऑफ वासेपूर' ची अठरा रिळं पहात थिएटरमधे बसणं हा जबरी अनुभव!!
 यात रक्तपात, हिंसाचाराचं पिढ्यानपिढ्यांचं सूडनाट्य आहे(च) आणि त्याच्याही पलीकडे मानवी भावनांचा विलक्षण, अंगावर येणारा खेळ आहे, किडामुंगीप्रमाणे मेलेली माणसं आहेत, आणि त्यांच्या रक्ताच्या प्रत्येक थेंबातून पुन्हा तोच सूड, तेच कारुण्य, तेच एक्स्प्लॉयटेशन नशिबी घेऊन जन्मलेले नवे जीव आहेत, जगण्यातला मलूल उत्सव आहे, कोळशासारखा काळा विनोद आहे, पॅशन आहे, सेक्स आहे आणि पुन्हा अपरिहार्य रक्ताचा सडाही आहेच.. सूडाचं आणि आयुष्याचं सूत्र अखंडीत आहे.

धनबादच्या कोळसा खाणीत काम करणारे कामगार आणि त्यांचं एक्सप्लॉयटेशन काला पत्थरमधे पाहीलं होतं. आणि आता गँग्ज ऑफ वासेपूरमधेही.
काय फरक आहे?
यश चोप्रा (आणि तत्सम दिग्दर्शक) यांच्यामधे आणि अनुराग काश्यपमधे नेमका काय फरक आहे हे ज्यांना जाणून घ्यायचय त्यांनी हा सिनेमा बघावा.